واقعیتش گالینگور آمار عجیب و خارق‌العاده‌ای نداره که بخوایم با اعلامش تو تولد یک سالگیش بهش افتخار کنیم و پُزشو بدیم. آمار ما خیلی معمولی‌تر از چیزیه که تصورشو کنید، مثل آمار مطالعه‌ی کتاب تو کشورمون!

روزی هم که کارو شروع کردیم توقع معجزه نداشتیم، ‏ما قرار بود کتاب‌هایی رو از نویسنده‌هایی معرفی کنیم که شاید اسمشون به گوش و چشم کم‌تر کسی خورده بود.

ما قرار نبود خلاصه کتاب باشیم، قرار نبود کتاب صوتی باشیم، ما قرار بود کتاب‌های کم‌ترشناخته‌شده‌ای رو معرفی کنیم که ارزش خواندن دارن و بهشون کم‌لطفی شده. تیراژ زیر هزارتاییشون ‏اذیت‌مون می‌کرد و می‌کنه. سایه‌ی بزرگ کتاب‌های زرد و بی‌محتوا که همیشه پرفروش‌ترین‌ها رو قبضه کردن اذیت‌مون می‌کرد و می‌کنه. ما نگران بودیم و هستیم و حس کردیم لازمه اندازه‌ی پاهای خودمون قدمی برداریم. اندازه‌ی وجود خودمون موثر باشیم. نمی‌دانم چقدر به این اهداف رسیدیم، ولی وجدان‌مون از این بابت راحته که تمام تلاش‌مون رو کردیم و می‌کنیم.

یک سال از انتشار اولین اپیزودمون گذشت و امشب هم آخرین اپیزود فصل یک‌مون منتشر میشه. فکرهای زیاد و بزرگی واسه این مسیر داریم، واقعیتش نسبت به حمایت مخاطب‌هامون دلسردیم، خیلی وقته که خودمون دلگرمیِ خودمونیم و توقعی از مخاطب‌هامون نداریم. گلایه‌ای نیست، چون حقشو نداریم. تنها حقی که داریم اینه مدام تلاش کنیم واسه بهترشدن.

ما مدیون مخاطب‌هامون نیستیم، ما مدیون ادبیات و نویسنده‌هایی هستیم که بخش بزرگی از زندگی و شخصیت‌مون رو شکل دادن. تو این یک سال خیلی وقت‌ها ناامید شدیم و خواستیم تمامش کنیم، ولی هربار این عشق و علاقه و دغدغه‌مون نسبت به ادبیات و کتابخوانی بهمون دلگرمی و امید داد که بلند شیم و ادامه بدیم. نمی‌دونم قراره تا کِی پیش بریم، ولی اینو خوب می‌دونم تا هروقت که پیش بریم، سعی‌مون اینه بهترین باشیم.‏
گالینگور! تولد یک‌ سالگیت مبارک!