واقعیتش گالینگور آمار عجیب و خارق‌العاده‌ای نداره که بخوایم با اعلامش تو تولد یک سالگیش بهش افتخار کنیم و پُزشو بدیم. آمار ما خیلی معمولی‌تر از چیزیه که تصورشو کنید، مثل آمار مطالعه‌ی کتاب تو کشورمون!
روزی هم که کارو شروع کردیم توقع معجزه نداشتیم، ما قرار بود کتاب‌هایی رو از نویسنده‌هایی معرفی کنیم که شاید اسمشون به گوش و چشم کم‌تر کسی خورده بود.
ما قرار نبود خلاصه کتاب باشیم، قرار نبود کتاب صوتی باشیم، ما قرار بود کتاب‌های کم‌ترشناخته‌شده‌ای رو معرفی کنیم که ارزش خواندن دارن و بهشون کم‌لطفی شده. تیراژ زیر هزارتاییشون اذیت‌مون می‌کرد و می‌کنه. سایه‌ی بزرگ کتاب‌های زرد و بی‌محتوا که همیشه پرفروش‌ترین‌ها رو قبضه کردن اذیت‌مون می‌کرد و می‌کنه. ما نگران بودیم و هستیم و حس کردیم لازمه اندازه‌ی پاهای خودمون قدمی برداریم. اندازه‌ی وجود خودمون موثر باشیم. نمی‌دانم چقدر به این اهداف رسیدیم، ولی وجدان‌مون از این بابت راحته که تمام تلاش‌مون رو کردیم و می‌کنیم.
یک سال از انتشار اولین اپیزودمون گذشت و امشب هم آخرین اپیزود فصل یک‌مون منتشر میشه. فکرهای زیاد و بزرگی واسه این مسیر داریم، واقعیتش نسبت به حمایت مخاطب‌هامون دلسردیم، خیلی وقته که خودمون دلگرمیِ خودمونیم و توقعی از مخاطب‌هامون نداریم. گلایه‌ای نیست، چون حقشو نداریم. تنها حقی که داریم اینه مدام تلاش کنیم واسه بهترشدن.
ما مدیون مخاطب‌هامون نیستیم، ما مدیون ادبیات و نویسنده‌هایی هستیم که بخش بزرگی از زندگی و شخصیت‌مون رو شکل دادن. تو این یک سال خیلی وقت‌ها ناامید شدیم و خواستیم تمامش کنیم، ولی هربار این عشق و علاقه و دغدغه‌مون نسبت به ادبیات و کتابخوانی بهمون دلگرمی و امید داد که بلند شیم و ادامه بدیم. نمی‌دونم قراره تا کِی پیش بریم، ولی اینو خوب می‌دونم تا هروقت که پیش بریم، سعی‌مون اینه بهترین باشیم.
گالینگور! تولد یک سالگیت مبارک!